Lieve Stef,

Vandaag een jaar geleden dat we het verschrikkelijke nieuws te horen kregen...
Marcel en ik lagen te slapen,en we werden wakker van getik tegen het raam..Marc ging kijken bij t raam en zag Eric staan.
Hij ging naar beneden,en kwam heel snel naar boven....'je vader is er ook'
Toen kwam pap boven met Eric,en vertelde direct wat er met jou was gebeurd,en dat hoor ik nog iedere dag in mezelf...mijn reactie was ook 'NEE dat kan niet' en 'WAAROM???'...
Verdoofd van verdriet en wat er met jou gebeurd was,was ik....dit kan niet waar zijn,mn broertje..
We hadden afgesproken om half 10 bij mam thuis te zijn,VRESELIJK,iedereen was in shock.
Om half 2 moesten we naar het mortuarium,en hoe graag ik altijd naar de kermis in Hoorn ging,kijk ik nu terug daarop met hele andere ogen.
Het lopen daarheen en over de kermis,met ergens ver op de achtergrond het muziek.....tot we bij jou aankwamen.
Pap en ik liepen voor,en wat ik pap nog hoor zeggen is 'oh nee jochie toch'....
Allemaal totaal gebroken heb ik die dag als een roes ervaren,en staat hij aan de andere kant nog heel dichtbij.
Mensen belde en werden gebeld,want het verspreidde zich erg snel,of het waar was,en waarom???en wat we konden zeggen was jah Stefan is er niet meer,en we weten niet waarom.
Dagen waren een roes,elke dag naar je plek geweest waar je lag opgebaard tot maandag 15 augustus,de dag van je begrafenis.
Die zondag hebben Mo en ik nog wat geschreven voor je bij jou alleen.
Er hing een onprettige sfeer,vonden het zelfs een beetje eng,hoe erg,bang voor je broertje,maar dat was meer omdat het er heel erg koud was,en het werd steeds kouder en toen zei ik al tegen Mo ik bel mam op,vin het eng,en dat vond zei ook.
Daarop heb ik ook pap meteen gebeld,en heb uren nadat ik bij jou ben weggegaan nog koud gehad,terwijl het een hele mooie dag was.
Jij was op die manier bij ons,en dat wilde je ons laten merken,zonder de bedoeling ons bang te maken.

De begrafenis was erg indrukwekkend,heel veel mensen waren er om jou de laatste eer te bewijzen,en dat heb je mooi gevonden.

En dan komen de dagen eraan,je verjaardag,kerst,oud en nieuw....het zien opgroeien van Justin en Alysha,waar je gek op was.
En dan is het erg moeilijk te bevatten dat je er niet meer bent,want hier gaat alles door,zonder jou hier bij ons te hebben,maar wel in gedachten,en natuurlijk kijk je mee.

We zijn in februari naar een medium geweest,en hebben daar het eea over je gehoord,maar liever maak ik t zelf mee,al ist maar iets kleins dat je laat merken dat het goed gaat.

Nu is het zomer,en daar was je gek op,varen,zonnen,biertje erbij,en das moeilijk dan dat je dat niet meer hier kan meemaken.
Wij hebben een boot gekocht en dat had je geweldig gevonden om mee te gaan.
Misschien ben je ook wel mee aan boord...

Elke dag denk ik aan jou,zie nu de filmpjes op de site en de kerstvideo van bij mij thuis,en denk ik echt Stef waarom nou?zon lieverd,altijd vrolijk....wat was er toch met je aan de hand,wat jou zo wanhopig heeft gemaakt,dat je uit dit leven stapte.
Vermoedens zijn er jah,maar antwoord krijgen we er niet op.
Konden wij je niet helpen?
Je hebt gedaan wat jij dacht dat het beste was voor jou,en ik hoop dat je gevonden hebt waar je naar op zoek was...
En ook al zitten wij hier met veel verdriet,ik weet dat je dat ons nooit hebt willen aandoen.

Herinneringen aan jou heb ik elke dag,en jah ook al hadden we wel eens ruzie,ik had het graag nog met je gemaakt.
Soms wil ik je bellen,heb je nummer nog in mn telefoon staan,maar nee,geen verbinding,heb je zoveel te vertellen,en had nog zoveel met je willen meemaken...

Ik kan nog uren doorgaan over jou,maar dan word het wel erg vol.
Dus zeg nu tot jou 'Lieve broer,waar je ook bent,ik weet dat je hier ergens bij me bent,en ik mis je verschrikkelijk,jou nooit meer zien,vreselijk gewoon,en ik hou heel veel van je,en hou je voor altijd bij me,en kom eens langs,en hoop dat het goed met je gaat,en doe de groeten aan oma en Tim enzo'

Hele dikke kus Chan

p.s.ik ga geen namen noemen,maar er zijn mensen waarvan ik dacht dat het echt Stefan zn vrienden waren,maar daar horen we niks van,vind dat voor Stefan niet eerlijk.
Kan reden hebben...maar Stef ziet en hoort ondertussen alles.
En niks zeggen kan altijd,maar dat zegt mij persoonlijk genoeg.
Vind het beetje...
Mjah das mijn mening