Bart Reus |
Lieve stefan, Woensdag werd ik al vroeg gebelt, met het verschrikkelijke bericht over jou, ik geloofde het niet, en had me telefoon uitgezet, en wilden er ook niets van weten, deed hem een paar uur later weer aan, zoveel berichten en gemiste oproepen, ik voelde me zo enorm klote, ben naar huis gegaan, en geschreewd en gehuild om jou, waarom, waarom bokkie, het had zo mooi kunnen wezen allemaal. Ongelooflijk dit allemaal, zo onzettend erg, we houden allemaal zo veel van je. Je was altijd en overal te vinden, en altijd de gezelligheid zelf. Wat hebben we veel gelachen enzo samen. Mooi voetbal kijke, waar dan ook, en dat we het een week voor ajax-psv erover hadden, dat we die zeker met zijn allen wilden zien, en dat ik daar ook bij moest wezen, want daar konden we altijd ook zo mooi over lullen,over voetbal. Dat we toen besloten hadden, dat ik maar een rode kaart moest halen, zodat we die wedstrijd samen konden bekijken in de schuit, haha en je was toen bij ons aan het kijken, en je zei in de rust, toen ik langs je liep, ff een hand geven, hey bart, die rode kaart komt wel goed al zie ik je zo bezig, haha en 2 minuten na rust had ik hem, en daar hebben we ook zo om gelachen, haha. Wat later bleek was een schorsing van 4 wedstrijden: ach maakt het uit, kenne we elke zondag voetbal kijke man, en zo was het ook, schitterend. Het weekend van grootebroekse kermis dit jaar ook zo mooi, lekker gek in de engel, jij naar al die meiden toe: hey meid, wat zie je er toch weer goddelijk uit vandaag, prachtige dingen. Dat ik je een keer tegen kwam ook op een zaterdag rond 12 uur in de middag, je ging je fiets halen bij r17 en ik en bas zouden voetbal kijken bij zouaven, en jij uiteraard met ons mee, mooi voetballen met van die jonge jochies, en meteen mooi zitte in de kantine, haha en toen in de middag al naar sandy, en toen waren we al ladderzat, echt mooi daggie toen man. Met de kermis in lutjebroek, hadden we afgesproken om half 8 bij mijn op maandagochtend, en de bel ging om half 7 al, en daar stond jij dan, helemaal klaar voor weer een kermisdag. Ik lag toen nog even te slapen, en jij zat toen met me moeder beneden, vroeg ze of je koffie wilde, ja was wel goed, en je liep naar keuken en zette zelf koffie enzo, prachtig. Zo spontaan als jij ook altijd was,en de grootste verhalen altijd, en maakte je niets uit met wie enzo. Zaten we half 8 in de paus als eerste, en tegen iedereen te zegge die binnenkwam: sjonge jonge het is kermis hoor, dan moet je er veel eerder zijn, wij zitten hier nog vanaf gister man, haha topper. Ik heb zo ongelooflijk veel herinneringen aan jou, die zo mooi zijn.. de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou stef. Bokkie, ik hou van je man, en zal je nooit vergeten en je blijft voor altijd in me hart. Ik mis je vriend, see you in heaven, hoop dat je je rust hebt gevonden.... Je vriend, Bart Reus |