• Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
  • Foto`s van Stefan
Indrukwekkende première Verdriet van Westfriesland Afdrukken

BOVENKARSPEL - Een gevarieerd publiek staat zaterdagavond vol verwachting in de hal
van Hét Postkantoor te wachten tot de documentaire 'Het verdriet van Westfriesland' begint.
Vertegenwoordigers van de gemeente, de cast en hun familie en ook opvallend veel jongeren.


De cast komt naar voren na de film (Foto: RM/Ellis Bell)

Karin Houwen, manager van Hét Postkantoor, presenteert vol trots de eerste film in deze locatie en vindt het
bijzonder om juist deze film als eerste hier te draaien. "Een film van verdriet en hoop, midden in het mooie
Westfriesland."

Feest der herkenning

Dit polderlandschap komt in de heldere beelden van filmmaker Leen van den Berg prachtig naar voren.
Kleurrijk en licht zijn de beelden een feest der herkenning. Zeker ook voor het publiek,
want er wordt veel gelachen en gefluisterd aan het begin van de film.
Naarmate de film vordert gaat deze hilariteit over in rust en gespannen aandacht. Tijdens de gesprekken
met de vader, moeder en zussen van de overleden Stefan Bekkema is het muisstil.
Wanneer de film af is, klinkt er luid applaus. Dat nogmaals klinkt wanneer producent Leen de mensen
uit de film naar voren vraagt. Om de film volledig te zien, is voor een aantal spelers een zichtbaar
emotioneel gebeuren, getuige rode wangen en een paar rode ogen.

Praten werkt

De film opent tot het stellen van vragen, het bekijken hoe het eigenlijk is met de openheid in de
eigen vriendengroep,
zoals blijkt uit de reactie van Mark Kok uit Lutjebroek. "Ik vind de film aan de ene kant heftig.
Aan de andere kant mooi, want ik ken een aantal jongens die erin hebben gespeeld.
Die zie je nu van een andere kant. En het klopt: we praten weinig.
Er moet wel echt iets gebeuren voordat iemand op iemand afstapt om hulp."
Lynn Koster uit Venhuizen vond de film ook heftig. "Heel indrukwekkend, over zelfmoord en comazuipen.
Wel leuk en goed om naar te kijken. zodat mensen weten dat als je een probleem hebt,
dat je erover moet praten. Dat ze zien dat dat werkt."

Bron: Weekblad 'de Drom' 17 September 2012